moc tureckiego błękitu, czyli czym właściwie jest 'Oko Proroka'

04:15 0 Comments A+ a-

Merhaba! Dzisiaj opowiem o jednym z moich ulubionych symboli Turcji, a mianowicie o 'Oku Proroka'. Uwielbiam zastawy, bransoletki, wazony..wszystko co tylko możliwe! Chyba już nic mnie nie zaskoczy. Widziałam stroje kąpielowe z tym wzorem a nawet klosze. Najpierw opowiemy sobie czym w ogóle jest Oko Proroka i jakie jest jego znaczenie, a później przystąpimy do prezentacji. Let's start! ;)

Będąc w Turcji na pewno zauważyliście, że prawie z każdego miejsca spoglądają na nas oczy. Nie, nie mam na myśli mieszkańców Turcji czy innych turystów, a ozdobę widniejącą na milionie przedmiotów. W Polsce mówimy 'Oko Proroka'. Natomiast oryginalna nazwa to Nazar Boncuğu. Amulet ten nie jest tylko zwyczajną ozdobą, a ma zadanie chronić jego właściciela przed urokiem, zazdrością czy chorobą, które mogą być spowodowane przez tak zwane 'złe spojrzenia (czyt. nazar). Niegdyś amulet był umieszczany praktycznie wszędzie. Nad drzwiami, na lusterku czy w samochodzie. Kobiety wykorzystywały go jako element ozdobny (pierścionki, naszyjniki, bransoletki). Co więcej przyczepia się go nawet                                               malutkim dzieciom. 

 takie oto cuda mój Pan Turek przywiózł mi z Turcji
i powiem szczerze, że się z nimi nie rozstaje. :)




Wiara w moc 'złego spojrzenia' wywodzi się z Koranu. Jedna z sur ostrzega przed mocą Nazaru. Podróżując przez Turcję można się spotkać z napisami 'Maşallah' czy 'Allah Korusun' na autokarach. Oznacza to 'Niechaj Bóg uchroni od uroku (nieszczęścia'. Innym zwyczajem związanym z odganianiem złych mocy jest umieszczanie nad drzwiami lub w samochodzie fragmentu Koranu. Zaś wiele osób nosi amulety na szyi. 

Jest wiele tradycji związanych z tą tematyką. Na przykład wylewanie wody na osobę wyjeżdżającą w podróż by przebiegła ona spokojnie. Inną jeszcze jest wieszanie na drzewach kawałków tkanin. Część z nich wywodzi się jeszcze z szamanizmu.  Nie zagłębiałam się w tym i chyba raczej nie będę. :)



                                   Teraz pokażę kilka przykładów wykorzystania 'Oka Proroka' :)

















Niektóre są zaskakujące, ale cały czas piękne. :)
To chyba tyle ode mnie dzisiaj. Trzymajcie się! 

ucieczka od polskiej rzeczywistości, czyli mój iPod i ja part2!

03:29 0 Comments A+ a-

Merhaba!
U mnie wszystko po staremu. Żyję jak robot. Praca-dom-praca-dom. Jedyna rzecz, która mnie utrzymuje przy życiu to fakt, że może już za rok przeprowadzka do Turcji. :) Ten rok jest zdecydowanie ważny. Wish me luck, guys! :)
Jednakże dzisiaj nie o tym chciałam. Dzisiaj ruszam do Was z kolejną porcją tureckich cudów muzycznych. 10 piosenek. 10 wspomnień. 10 ucieczek od rzeczywistości. Tak więc zaczynajmy! :)

1. 
Gökhan Özen - Kalbim Seninle
Jedna z moich ulubionych piosenek. Tak mnie chwyciło, że to jakaś masakra! Głos cudowny. Naprawdę można uciec do innego świata. Daje teledysk z tlumaczeniem. Pozwala jeszcze bardziej wczuć się w piękno tych słów. 


2. Turkish love song
Nie mam pojęcia, kto śpiewa tę piosenkę, ale tekst jest tak cudowny, ze od razu się zakochałam. Nie wiem co ma w sobie. Niby coś takiego zwykłego, a jednak ciągle sobie nucę to pod nosem. Nie wiem czemu ludzie się wtedy dziwnie na mnie patrzą w autobusie. :)



. Emre Kaya - Teşekkür ederim

4. Tarkan - Gülümse Kaderine
Tarkan nie potrzebuje żadnego komentarza. :)


5. Murat Dalkılıç - Bir büzelik yap



6. Tarkan - Hatasız kul olmaz
no comment. :)


7. Emre Kaya - Apayrı

8. Tarkan - Kara toprak
no comment part2. :)


9. Selim Gülgörem - Aşıklar şehir



10. Sinan Akçıl - Tabi tabi



Dzisiaj to na tyle ode mnie. Ja uciekam do mojego tureckiego zacisza. Tylko ja, mój iPhone i tureckie rytmy. :)
Bawcie się dobrze. :)

İyi günler! :)

symbol i esencja Turcji, czyli pora na filiżankę tureckiej herbaty.

03:21 2 Comments A+ a-

Merhaba!
Dzisiejszy temat może i wydaje się błahy, ale turecka herbata to nie taka prosta sprawa. Dla mnie osobiście wraz z cudowną baklavą jest ona symbolem tego kraju. Samo przygotowanie jest nie lada wyzwaniem. Wcześniej nie zdawałam sobie z tego sprawy to czasu rozmowy z moim osobistym tureckim specjalistą
( <3 ).


 Jako good girlfriend po przyjściu z pracy zadzwoniłam do mojego Pana Turka ( <3 ) i zapytałam co właśnie robił (no przecież się troszczę c'nie?) Odpowiedział mi, że przygotowuje sobie herbare. Po czym przez 15 minut opowiadaliśmy sobie wzajemnie o naszym minionym dniu. Po tych dobrych 15-20 minutach zapytałam jak teraz zamierza spędzić wolny czas. On mi dalej mówi, że przygotowuje herbatę. Moje zdziwienie było niemałe. Jak może przez tyle czasu robić herbatę?! Nie wiedziałam dlaczego w tamtym momencie zaczął się śmiać ze mnie. Zorientował się jakim jestem głuptasem i zaczął mi krok po kroku tłumaczyć cały PROCES tej sztuki. Może i czas przyrządzenia jest dłuższy, ale smaku nie można nawet porównać do tego czegoś co my pijemy. Dzisiaj postaram się Wam przybliżyć to co dowiedziałam się od mojego Pana Turka ( <3 ). To zaczynajmy! :)


1. Narzędzia pracy.
Do przygotowania prawdziwej tureckiej herbaty potrzebny jest odpowiedni sprzęt. Nie próbujcie robić tego w rondelkach czy czymś podobnym.(aa może tylko ja jestem na tyle głupiutka, że myślałam, że może się udać? :D) Możecie być pewnie, że nie wyjdzie. Potrzebne są Wam specjalne szklaneczki nazywamy ince belli (o smukłej talii) i çaydanlık.




Caydanlik składa się z dwóch małych czajniczków, które szczelnie przylegają do siebie. W tym dolnym gotuje się wodę, a w małym parzy się cała esencja herbaty.

2. Przygotowywanie.
* Do górnego czajniczka sypiemy 3 łyżki stołowe herbaty. Następnie dolewamy troszkę wody, by opłukać listeczki. Odlewamy wodę. Dzięki temu w fazie ogrzewania będą one zwiększały swoją objętość a nie prażyły, Tego przecież nie chcemy. :)
*Do dolnego czajniczka wlewamy wode (około 75% jego objętości) i stawiamy na gazie by się zagotowała.
*Po zagotowaniu się wody przelewamy ją do górnego czajniczka (tak do wysokości około 3cm)

*Do dolnego czajniczka ponownie wlewamy wodę i stawiamy na gazie do zagotowania.


3. Proporcje
Tutaj to już według upodobania. Każdy Turek powie co innego. To już od Ciebie zależy jak mocną, jak aromatyczną herbatę lubisz. Przeważnie jest to około
3 łyżek stołowych herbaty parzone przez 30 min. W samej szklaneczce jest to około 1cm całej esencji. 

4. Sposób podania
Parzenie tureckiej herbaty to można powiedzieć swojego rodzaju ceremonia. Drugą częścią tego 'wydarzenia' jest oczywiście sam sposób podania. Do każdej ince belli musi być obowiązkowo spodeczek, a na nim kostki cukru. Ja osobiście uwielbiam herbatę z baklavą. :) Rano dodatkiem mogą być tureckie obwarzanki. 

                         


Mogą być też różne opcje podania, Niektórzy do herbaty dodają jeszcze przyprawy. Mogą to być gożdziki lub kardamon. Dodaje się je do liści w czasie parzenia. Zmieniają one smak herbaty. Może to i dobrze, bo Turcy piją nawet po kilkanaście szklaneczek dziennie!  Nie wiem czy mam na tyle cierpliwości by czekać 30 min na taką małą szklaneczkę. :D  

Picie herbaty jest naprawdę ważnym elementem w życiu każdego Turka. Oni już nawet nie odczuwają tego długiego czasu przygotowań. Odmawiając wspólnego smakowania zachowamy się niegrzecznie i mogą poczuć się urażeni. Może i czas oczekiwania jest dłuższy niż nasze 5 min, ale smaku nie da się porównać do niczego innego. :)

                               



Życzę powodzenia w przygotowaniach!

iyi günler!